Accountants zijn het beu

“Als alle accountantskantoren nu eens het werk neerleggen, zou dat dan de ogen van de bevoegde minister openen?”,  vroeg een accountant zich onlangs luidop af. Hij weet ook dat dat niet gaat gebeuren, omdat een staking moeilijk te organiseren valt en omdat er steeds met boetes (voor laattijdige indiening) gedreigd wordt. Maar toch…

Het zou een heel krachtig signaal zijn. De overheid beseft soms nog te weinig welke belangrijke sleutelrol de accountant opneemt in het economisch landschap. Sterker nog, de overheid zou beter meer respect opbrengen voor de accountant. Meer en meer krijg ik de indruk dat een accountant de plaats inneemt van een vooruitgeschoven ambtenaar. Als je ziet welke wettelijke taken er in de voorbije 10 jaar bijgekomen zijn, dan vraag ik mij af waar de accountant de tijd vandaan haalt om zich voor te bereiden op zijn veranderende rol.

Glenn Vandamme van Finplex schreef deze week nog in een LinkedIn-bericht: “Het is essentieel dat de overheid accountants en de medewerkers van accountantskantoren de nodige erkenning en respect biedt. Het continu operationeel van hun systemen is cruciaal en onverwachte controles tijdens piekperiodes voelen als een slag in het gezicht.” Het is niet vreemd dat dit soort berichten telkens in oktober terugkomen (en eigenlijk kunnen we nu al voorspellen dat dat volgend jaar niet anders zal zijn).

Beroepsvereniging KVABB – CRECCB kreeg in de voorbije week honderden klachten van hun leden binnen omdat de overheidsapplicaties (MyMinFin, Tax-on-web, Intervat, BizTax,…) niet toegankelijk waren. En dat in een maand met drie zware fiscale deadlines. Of het al dan niet te maken had met een cyberaanval doet er op zich niet toe. Zo is het elk jaar wel iets. De beroepsvereniging vraagt uitstel tot het einde van de maand voor het indienen van de personenbelasting.

Daar bovenop zijn er nog die onverwachte fiscale controles. De fiscale ambtenaren tonen weinig begrip voor de werkdruk in accountantskantoren. “Deadlines, niks mee te maken. Mijn dossier moet in orde zijn,” klinkt het in koor.

Met erover te schrijven verandert er natuurlijk ook weinig. Misschien is een symbolische actie wel eens nodig om zo dit jaarlijks terugkerend probleem nog eens onder de aandacht te brengen. Iedereen die bekommerd is met de sector zet zich heel hard in om het beroep van accountant te promoten. In de toekomst zullen er nog meer accountants nodig zijn. Daarom is het noodzakelijk om het beroep leefbaar te houden en heeft het geen zin het mes nog eens meer op de keel van de accountant te zetten. Tenzij je als overheid terug meer taken zelf in handen wil nemen. Of erger: moet nemen.

De accountant is niet de ‘enemy’, maar net de ‘partner in crime’ van de overheid. Waarom dan zo weinig begrip en ondersteuning? Accountants zijn het beu om telkens uitstel te moeten vragen. In tijden waarin de overheid campagnes lanceert rond mentaal welzijn en een betere work-life balance is het niet normaal dat er zoveel druk wordt gelegd op deze beroepsgroep. Dit moet anders!

Danny De Pourcq